Op mijn 20e ging mijn oudste zus trouwen, en ondanks mijn totale onervarenheid met het maken van bruidsjurken heeft ze het vertrouwen in mij gesteld en gevraagd of ik haar bruidsjurk wilde maken. Na een aantal jurken gepast te hebben in twee bruidszaken, heeft ze de jurk zelf ontworpen (met een oor open voor de mening van ma en mij). Zij hebben alle stoffen gezocht en gekocht, omdat ook het zoeken van zijde en kant tot dan toe “mijn ding” nog niet was, en ik bovendien net verhuisd naar Brussel voor een nieuwe studie. Omdat ik ook nog niet heel veel ervaring had met het tekenen van patronen, hebben we het ontwerp aan een naaister gegeven die het patroon voor ons tekende. Dus tussen de lessen door begon ik op mijn kot aan een proefversie. Na waarschijnlijk nog twee proefversies en veel veranderingen aan het patroon begon ik aan de daadwerkelijke bruidsjurk. Toen ik klaar was met naaien, hebben mijn zus en ma nog alle kantapplicaties op de rok genaaid, en ik kan wel zeggen dat we allemaal heel blij waren met het resultaat!
Waarschijnlijk de laatste proefversie.
Final version!
En dan de uiteindelijke bruidsjurk, met balleinen, onderrok met hoepel, alle kantapplicaties, vetersluiting, en vele lagen zijde en tule.
